Dabran (Ayrılık) Platformu tarafından düzenlenen uluslararası “Aydınlanma ve Feminizm” başlıklı konferans bugün Süleymaniye'deki Azad Hawrami Salonu'nda başladı.

Konfransta bir konuşma yapan tecrübeli Kürt siyasetçi ve Platform Başkanı Mele Bahtiyar, bir yandan dünyada milyonlarca kişinin ekranları başında Dünya Kupası’nı büyük zevkle izlediği, diğer yandan da Ortadoğu’nun kaos içerisinde olduğu bir dönemde bu konferansı yaptıklarını söyledi.

Mele Bahtiyar, “Ortadoğu ülkeleri hala demokrasi eksikliğinden yakınıyor. Aydınlanmanın başlangıcı henüz ortaya çıkmadı; kadınlar hâlâ ciddi şekilde eziliyor, ataerkil zihniyet dayatılıyor, erkekler ve kadınlar arasında büyük ayrımcılık var. Ortadoğu’daki ülkelerde hala özgürlük yok, insanlar özgürlük davası uğuruna öldürülüyor, hapishaneler özgürlük isteyenlerle dolu. Ortadoğu'muzda hala akıl özgür değil, ideoloji özgür değil, felsefe özgür değil, din ve mezhep bile özgür değil. Şiiler iktidarda olduğunda Sünniler eziliyor. Bir ülkede Şii ve Sünniler iktidar olduğunda diğer tüm dinler ve inançlar zulüm görüyor” dedi.

Irak'ta henüz yeni bir hükümet kurulduğunu ve altı aydan evvel yeni Başbakan hakkında konuşmanın erken olacağını ifade eden Mele Bahtiyar, ülkedeki mevcut siyasi, sosyal ve ekonomik ortamında hükümetin başarı şansını az bulduğunu söyledi.

Şii tarafların anayasa değişikliği çabalarına da değinen Mele bahtiyar, bu çabaları "mezhepçi şovenist bir tasavvur" olarak nitelendirdi.

Mele Bahtiyar şu ifadeleri kullandı:

“Şimdi aralarında (Şiilerin) mevcut anayasanın alelacele hazırlandığı yönünde giderek artan hararetli bir tartışma yapılıyor. Güya Kürtler, bunun içinde Kürdistan Yurtseverler Birliği (YNK) ve Kürdistan Demorat Partisi (KDP) Irak'ta oluşan özel durumdan yararlanarak anayasayı ve özellikle de 140. maddeyi kabul ettirmiş. Onlara göre Irak’ta anayasa yeniden gözden geçirilmeli. Bu onların sahip olduğu şöven mezhepçi bir hayal. Sanırım ellerinden gelse Kürdistan Bölgesi’ni yeniden büyük bir siyasi krize iterler ve 1961, 1964, 1967, 1968 ve 1974'teki gibi savaşa zorlarlar. Tıpkı 1976’da Kürtlere partizanlık dışında başka seçenek bırakmadıkları gibi. Anayasayı değiştirmeye kalkarlarsa bu Irak'ta Kürtler ve Araplar, Kürdistan Bölgesi ile Irak merkezi hükümeti arasındaki ilişkilerin bozulması için tehlikeli bir başlangıç olur." dedi