İkinci ilke önkoşul öne sürmekten kaçınmak ve önkoşullarınızı müzakere sürecinin içine ‘yedirme’ mahareti gösterebilmek… AK Parti başlarda bu tutumu sergilemeye çok daha açık olmakla birlikte, giderek kendi pozisyonu üzerine kapandı ve katı bir duruş sergiledi.

Önkoşul öne sürmenin sıkıntısı, karşı tarafın bu önkoşula ‘hayır’ demesi durumunda görüşmenin hiç başlamayacak olması. Eğer görüşme yapmadan sorunu çözebiliyorsanız mesele yok… Ama zaten meseleyi başka türlü çözemediğiniz için görüşmeyi kabul etmiş durumdasınız.

O halde görüşmeyi olanaksız kılabilecek koşullar öne sürmenin mantığı ne olabilir? Unutmamak gerek ki her iki tarafta da savaş halinin devam etmesini isteyenler bulunuyor ve hükümetin esas başarısı barışa doğru adım atarak bu zımni koalisyonun gizli iktidarını önlemek olmalı.

AK Parti bu hususta tutarlı bir çizgi izleyemedi ve konjonktüre göre tavır aldığı ölçüde sağlam bir strateji üretmekte zorlandı.

Yazının tamamını okumak için tıklayın