22 Aralık 1930′da Doğu Kürdistan’ın Urmîye şehrinde doğan Ebdulrehman Qasimlo, ilköğrenimini doğduğu yerde, ortaöğrenimini ise Tahran’da yapar.

15 yaşında Yekitîya Ciwanên Demokratên Kurdistan (Kürdistan Demokrat Gençlik Birliği) adlı gençlik hareketinde çalışmaya başlar. 18 yaşında iken, yüksek öğrenim için önce Fransa’ya, ardından da Çekoslovakya’ya gider. Uluslararası Prag Üniversitesi’nde Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni bitirir ve aynı üniversitede Sosyoloji alanında yüksek lisansını tamamlar.

1952′de Dr. Mihemed Museddiq’in çağrısı üzerine Kürdistan’a dönmüş ve İran’daki Rıza Pehlewî rejimi karşıtı Kürt mücadelesi içerisinde yer alır.

1952′de ünlü İngiliz edebiyatçısı ve filozof Helen Krulich ile evlenir. Bu evliliğinden Mina ile Hewa adlı iki çocuk sahibidir.

1958′de tekrar Avrupa’ya giderek 1962′de, Ekonomi ve Sosyal İktisat alanında doktorasını tamamlar. Bu yıldan itibaren Prag Üniversitesi’nde Kapitalist Ekonomi, Sosyalist Ekonomi ve Ekonomi Teorisi dersleri verir.

1970′te Irak’ta Güney Kürdistan’a otonomi verilmesi üzerine Mele Mustafa Barzanî’nin davetiyle bazı düzenlemelerde bulunmak üzere Kürdistan’a gider.

1973 yılında Kürdistan Demokrat Partisi-İran’ın genel sekreterliğine seçilir ve 1975 yılında Avrupa’ya döner. 1976-1978 yılları arasında Paris’te Sorbon Üniversitesi’nde Kürt Dili ve Kürt Kent ve Ekonomi Kültürü dersleri verir. 1979 yılında İran’da halk devrimi sonrası Şah’ın ülkeyi terk etmesi üzerine Doğu Kürdistan’a gider ve burada Kürtler’e özerklik verilmesi için çalışmalarda bulunur.

Molla Ruhullah Humeynî’nin kurduğu İslam Cumhuriyeti’nde Kürtlere karşı daha önceki iktidarlar gibi davranınca Kürdistan Demokrat Partisi yine bir Kürt örgütü olan Komela ile birleşerek İran İslam Cumhuriyeti’ne karşı silahlı mücadele başlatacağına dair ihtarda bulunur ve sorunun masada çözülmesi gerektiğini, çözüm için muhatabın Kürt örgütleri olduğunu deklare eder. Bu girişim üzerine Hümeynî, 19 Ağustos 1979 günü, İran devlet televizyonunda Qasimlo için ‘Allah’ın düşmanı’ der ve Kürt halkına karşı cihad ilan ettiğini açıklar. Aynı saatlerde İran Hava Kuvvetleri tarafından bazı Kürt yerleşim birimleri bombalanmış ve Kürt şehirlerinde sıkıyönetim ilan edildiği duyurulur. Qasimlo arkadaşlarıyla birlikte gerilla birlikleri oluşturarak Kürdistan dağlarına çekilir ve 1988 yılına kadar Kürtler ve İran ordusu arasındaki çatışmalar bitmek bilmez.

İran ordusunun 1988′de Irak’a yenik düşmesi üzerine İran yetkilileri Kürtlere müzakere önerisinde bulunur. 28 Aralık 1988′de İran, Qasimlo’ya Viyana’da bir görüşme önerir. 28-30 Aralık 1988 günleri yapılan müzakereler sonucu İran, Kürt özerkliğini prensipte kabul ettiğini bildirir ve toplantılara 20 Ocak 1989′da devam etmeyi karara bağlar. Fakat sonraki toplantılarda İran sertleşen bir tutum sergileyince Qasimlo görüşmelerden çekilir.

Dr. Ebdulrehman Qasimlo, Haziran 1989′da Sosyalist Enternasyonal Toplantısı’na katılmak üzere Avrupa’ya gelir ve burada İran yönetiminin ‘yeniden diyalog’ önerisiyle karşılaşır. Qasimlo öneriyi kabul eder ve ilk toplantı 12 Temmuz’da yine Viyana’da yapılır. 13 Temmuz’da toplantının ikinci gününde Dr. Ebdulrehman Qasimlo müzakere masasındayken kısa mesafeden sıkılan üç kurşunla öldürülür. Bu olay sırasında Qasimlo’nun iki yardımcısı, Dr. Fazil Resûl ve Ebdullah Qadirî Azer de öldürülürler.

Avusturya Hükümeti aynı gün İran Hükümeti’ni doğrudan suçlu ilan ederse de açılan dava aradan onyıllar geçmesine rağmen sonuçlanmaz. Avrupa basınının verdiği bilgilere göre 13 Temmuz’daki toplantıya İran adına Haci Mistefa Lacwerdî, Muhammed Caferî Şahrûdî ve Emir Mansur Bozaryan katılmış ve suikastın planlayıcısı bir dönem İran İslam Cumhuriyeti Devlet Başkanı olan ve o tarihte İslam Devrimi Muhafızı olan Mahmud Ahmedinecat’tır.