Jina Kurd,

Li Dêrsim û Qoçgîrîyê

Li Agirî û Geliyê Zilanê

Mereş, Meleti û Muşê,

Darahênê, Dukan û Bûkanê

Garzan, Serhed û Binxetê

Şemzînan û Silêmanîyê

Botan û Behdinanê

Mêrdîn, Amed û Mehabadê

Barzan û Hewremanê,

Helebce û Merîvanê

Mako, Orumiye û Hemedanê

Qers, Hewlêr û Wanê

Şino û Sênê,

Semsur, û Sorekê

Efrin, Kobanê û Cizîrê,

Hesek, İlam Dîlok û Sêrtê

Şengal, Germîyan û Xaneqînê,

Bazyan, Tuzumru, Lalêş û Bilisê

Mergesor, Deman û Çomanê,

Zêlê, Qesmareş û Kelaçolê

Ranya,, Qobaldî. û Qeladizê

Helşo, Dolêşehidan û Qendilê

Zap, Avaşîn, Avareş û Kharpêrtê

Xoy, Nahcivan, Navpird û Rewandizê

Sêwas, Ezirgan û Erzromê

Û li her dewerekî welatê me Kurdistanê

Evqasî bi xwedî namus bi rûmete!

Dema ku ji alîyê dijmin ve

Dorpêç dibin,

Di aras û qada şer de,

Ku dikeve kemînê

An gule ya heri dawîyê

Li bedena xwe ya nazik direşîne

An jî ji hezkiriyên xwe dixwaze

Û dibêje;

"Tu min bikûje,

Bila ez bı žindî û saxî

Nekevim destê dujminê har û hov!

Naxwazim min biheriminîn,

Bêrûmet û bê heysiyet biminîm!

Di destê Rom, Ecem û Ereb de

Û xayîn û caşikan de

Nebim amura k'efxweşîya dujmin!"

Mîna,

Besê ya Dêrsimê

Zarife ya Qoçgîrîyê

Zeyno ya Agiri dîlêr man

Di dilê me de her bicîh bûn.

Bi awqazên diyarde û zelal bûn dirok

Ev çûn, pend û rûmetîya jina Kurd ma!

Fena ku bi hawar digot;

"Şelpeze û rezil nebim,

Bila mirina min jî mîna min,

Paqij û serbilind bibe!

Da ku paşeroja me de,

Hinkeriya mirovayetî, kurdewari

Û berxwedanî bimîne!

Dê zûtirin were welatê me,

Hevî, Azadî û serxwebûn!

Bila di çîya û bajarên me de,

Genî, gendelî, mij û sîxwirî wenda be

Bila dengê kûştinê nemîne!

Lorîk û hestirên çavên dayîkan raweste!"

Guh bidin pend û şîreta jina Kurd,

Bj rûmet û heysîyet bimînin..

Bila roja reş biçire û biçe

Zindana ku em têdene bila birûxe

Em ji derkevin arasta wê roj û ronahîyê!

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.