Divê êdî baş bê dîtin û zanîn ku îro piraniya partiyên me yên li bakurê kurdistanê li gor min tu rol û erka wan nemaye. Ji ber ku nema dikarin mudaxeleyî pêvajo û rojevê bikin. Lewra jî karê wan maye ji bona berjewendiya sexsan…

Derd û armanca piraniya partiyên me yên îro ji Kurdistanê bêtir, parastine şexsan ango rêvebirên xwe dikin vê jî li ser navê Kurdistanê dikin. Ji bilê vê tu karên bikaribin rojeva Bakurê kurdistanê biguherin an mudaxele bikin tune ye an nema ye.

Çi dema partiyeke bi armanca azadî û serxwebûna welatê xwe derket ser rê û bi serneket divê ya xwe fesih bike ango ji qada siyasetê dûr bike. An jî rêvebirya partiyê bide ciwan û xortên zîrek û jêhatî,

Hat dîtin û tê zanîn ku êdî siyaseta bakurê kurdistanê bi sal mezinan nemeşa. Ji ber ew bi xwe ji hêz de ketine û nikarin êdî bê gopal bi rêyekê de herin. Kesên weha dê çawa partiyeke ji bona azadiya welatekî bidin meşandin.

Hûn dibînin ango tê zanîn ku êdî hin partiyên li bakurê kurdistanê bûne weke malê hin ji wan sal mezinan. Li ser navê partiyê peran dixwin û bi rehetî fikra bi salan pê bawer bûn davêjin. Wê partiyê weke dikana xwe bi kar tîne. Lê ya herî xerab jî êdî endam jî fêrî vê yekê bûne Ew jî li hember vê bêdeng in.

Çi dema li welatekî weke Kurdistanê partî bûne ya sexsan û wan kesana ji bona berjewendiya xwe wê bi kar bîne, aha wê demê êdî siyaseta neteweyî mirî ye. Ya jî didin kuştinê

Dema siyaseta neteweyî mir êdî hemî kar û xebatên partiyan dibe ji bona berjewendiya hin kesan. Partî êdî dikeve bin kontrola kesekî ku ew jî li gor berjewendiya xwe wê bi kar tîne.

Me gelek caran gotiye û nivîsîye ku êdî li bakurê kurdistanê yek partî nikare bi tena serê xwe rojeva kurdan destnîşan bike. Lewra dibin xizmetkarê ku yên rojevê diyar dikin.

Nabin yek Ji ber ku li bakurê kurdistanê bi piranî kesên me bi nexweşiya serokatiyê ketine û nikarin ji ber berjewendiyên xwe ya şexsî dev ji wê berde. Lewra jî yekîtî nabe û heta rewş ev be dê ne pêşketin bibe ne jî wê van partiyên me bikaribin tiştekî ango karekî baş bikin.

Ev jî dide diyarkirin ku ruhiyeta neteweyî bi wan serok û rêvebirên hin ji wan partiyan ne kemilî ye. Ji ber vê hemî kar û xizmeta hin kesan tenha dibe ji bona wan.

Serok Barzaniyê nemir çi gotibû: ”Heger kes nebûbin netewî ew dikarin rojekê welatê xwe jî bifroşin”.

Îro li bakurê kurdistanê em vê dijîn.Ev yeka jî bala tu partiyan nakşîne. Serok ji bona berjewendiya xwe partiyê difroşe, ji bona xwe wê bi kar tîne, lê endam bê deng in. Heta ku serê derziyê negihêje wan dengên xwe ji vê rewşê re dernaxin

Êdî dîz û xwediyê malê bi hev hesiyan in Em û ew partiyana jî dizaninn ku êdî tu fêda wan ji bona kurdistaneke azad û serbixwe nemaye.

Bi gotineke talî divê van partiyên me yên xwediyên siyasetmedarên ji salên 70ê de mane, divê xwe fesih bikin, ji qada siyasetê vekişin, da ku piştî valahiyekê xort û ciwan dest bajêjin meselê.

Ciwan çiqasî bê tecrube bin jî wê ji sal mezinan baştir kar bikin. Di nava karên xwe de wê bibin xwedî tecrube jî.

Lê heta ev sal mezinên me, taqawît ango kêmendamên me di serokatiya partiyan de bin, ne wê ew partî bi pêşve here, ne jî wê bikaribin rojeva gelê kurd destnîşan bikin.

Her weha ev ê ji wan re bibe weke gunehkariyekê ku siberojê hin dikarin ji ber vê hesab ji wan bi pirsîn. Her kes behsa tunebûna ciwanan di nava partiyan dikin. Lê kes jî naxwazin cihê xwe ji wan re bihêlin…

Siyasetmedarno sal mezinino, weleh we siyaseta li bakurê kurdistanê qirêj kirî ye. Êdî baweriya kesan bi kesan nayê.Pîvan mîvan nemaye. Destê kê di bêrîka kê de ye êdî ne diyar e. Berjewendiyên sexsî li pêş û ya neteweyî tenê di gotinê de maye.

Heger hûn bixwazin bi aweyekî paqij li ser xebat û koka xwe bimînin, destên xwe ji nav karê partiyan bikşînin û xwe ji gunehkariyeke mezin dûr bixin

Bibin aqilmend, bibin şêwirmend lê nebin serok û rêvebir…