Herkes şunu bilsin ki,7 Haziran 2015 seçimleri Türk klasik sömürgeci sistemiyle Kuzey Kürdistan arasında mini bir referandum işlevini görmüştür. Her türlü imkâna sahip sistem partileriyle Kürd halkı arasında bu dengesiz irade beyanında çıta Federayon nuvosundan tutulmuştur. Bu mesaj bütün Dünya’ya verilen net bir referandum hamlesidir. Bu uyarı kararı aynı zamanda durduk yerde anti bağımsızlık mesajı veren ve milli kurtuluş sorumluluğuyla hareket etmeyenlere de yapılmıştır. Kürd Millet mesajı doğru okunmalıdır.

Kürdlerin fütursuzca öldürülmesi, her fırsata hakarete uğraması keza seçime beş gün kala Erzurum\'da devlet tezgahlı faşist saldırganlık provokasyonu ve kitlesel katliam hedefiyle, 05.06.2015 Amed\'te patlatılan bombalar Kürdleri bir tercihe ve yol ayırımına getirmiştir. Türk işgal cumhuriyetin Kürdleri birbirine düşürme provokasyonu Kürdlerin ortak davranışıyla önlenmiştir. HDP yönetimi Kürdlerin ulusal statü için verdiği mücadeleyi ve bu mücadelenin temsilini yerine getirmek için bütün Kürdlere kulak vermelidir.

Kuzey Kürdistan Kürdleri gecikmelide olsa kendisine uygulanan potansiyel ayırımcılığı dikkate alarak oy kullanması köklü değişimlerin başlangıcı olacaktır. Kobanê ablukasının protestosundan vahşice öldürülenler ve Güney Batı Kürdistan’dan (Rojava) Kuzey Kürdistan\'a geçmek istiyen yüzlerce insanın sınırlarda katledilmesi ve Türk medyasınca sessizlik içinde geçiştirilmesi Kürdleri çok ağır etkilemiştir. Kürdler, bu ırkçı ayırımcılığı dehşet içinde izleyerek oyunu kullanmıştır.

On üç yıldır Kürdleri manipüle ederek iktidar olan AKP hükümeti, son seçim kayıbından dolayı bütün Kürdleri baskı altına almış ve sivil polis eşliğinde MHP li katil sürülerine hedef göstermiştir. AKP yönetimi bundan sonra ki planında Kürdlere daha çok zarar vereceği ve Gerillanın tek taraflı ateşkese bağlılığından başka bir kiymeti olmayan bu belirsiz süreci bitirecekleri doğrultusunda açıklamalarda bulundular. Başbakan yardımcısı Yalçın Akdoğan\'ın dağdakilerle, bağdakiler benzetmesi, sömürgecinin sömürgeye gösterdiği üstün ırk paranoyaklığıdır.

Türk hükümetler tarihinde en çok Kürdleri umutlandıran dolayısıyla Kürdlerin desteğini alan ve ancak en sinsi yöntemlerle Kürd meselesini zamana yayarak manipüle eden, karşıtlarını tasfiye etmede kullanan hükümet AKP olmuştur. Görülüyor ki, AKP hükümeti on üç yıllık iktidarı manipüle edilen ve yanlış yönlendirilen Kürd hareketlerin siyasetsizliği üzerinde yürümüştür.

Bütün dünya biliyor ki istiklal mahkemeleri gibi Türk anayasası ve baraj sistemi de Kürdlerin ulusal, siyasal bir statü elde etmemesi üzerine kurulmuştur. Ama bu defa ellerindeki ip boyunlarına dolanmıştır. Ondan dolayı seçim barajı da Kürdistan\'ı bölen sınırlar gibi ayakaltına alınmıştır. Elbette Kürdler, AKP\'nin konjonktürden kaynaklı zorunlu değişim paradigmasını Kürd kollektif haklarını içermediğini geç fark etmesi ağır oldu.

Artık Kürd ulusal bağımsızlık mücadelesinin eski politikalarla barajlanamayacağı ve Kürd, Türk İslam kardeşliği palavrası Kürd düşmanı İslamist çetelere verilen destekle açığa çıkmıştır. Bu nedenle Özgür Kürdistan Bölgesi ve Güney Batı Kürdistan (Rojava) ablukaya alan barbar İslamist terör çetelerine her türlü yardımı sunan Türk devlet hükümetine 7 Haziran 2015 referandumuyla Kuzey Kürdistan\'dan işgalci Türk ordunuzu çekin denmiştir.

AKP ile Gülen cemaatin ortak iktidarıyla birlikte Kürdler Türk İslam ideolojisinin kıskacına alınarak eritilmek istenmiştir. Son üç yılda birbirlerine kumpas salvosunda bulunan AKP ile Gülen cemaati aslında Kürdleri kumpasladılar. Malum 17 Aralık operasyonu devletleşen AKP ile Cemaat koalisyonun açık çatışmasına vesile olmuştu. On bir yıl Türkiye\'nin bütün temel kurumlarını; yasama, yargı, bürokrasi, ordu, emniyet istihbarat, ihale, ekonomi vs. her şeyi birlikte yönettiler. Fakat devlet yönetimini, rantını paylaşamama kapışması açık çatışmaya dönüşünce kılıçlar çekilmişti.

Aslında Türk cumhuriyetin laik etiketli, sömürgeci Kemalist yönetimden, damardan zehirleyen Turancı İslamist yönetimle el değiştirmesi ve devletin bütün organ ve kademelerinde çetelerin rant paylaşımı biçiminde yaşanması her bakımda yararlı olmuştur. Tabii asıl dikkatlerden kaçırılan ve şu sıralarda hiç bir inandırıcılığı olmayan Türk “demokrasinin” bir ayağı derekesine düşürülen Kürd ulusal özgürlük meselesi oldu. Kuzey Kürdleri ulusal bağımsızlık hedefinden uzaklaştırıldığı ölçüde Türk ırkçılığına linç ettirilmiştir.

Elbette bu proje Abdullah Öcalan\'ın yakalanma süreciyle başlatılmıştır. AKP ile Cemaat\'in en çok mutabık kaldıkları temel mesele iç ve dış koşullarıyla çözümü olgunlaşan Kürd ulusal meselesini zamana yayma ve tanınmaz hale getirmekti. Doğrusu amaçlarından pek başarısız kaldıkları söylenemez. AKP ile Gülen cemaatin devlet yönetim kademeleri, ekonomik kaynakları ve ihaleleri paylaşmada kaynaklı bir çatışma içinde oldukları doğrudur.

Fakat asıl hedefinden saptırılan ve bu çetelerin devlet rantına sahip olma dalaşında Kumpasa getirilen kuzey Kürdleri olmuştur. HDP Türkleşme tuzağına düşerse, kuzey kürdlerine tarihlerinin en şansız dönemini yaşatır. Çünkü Kürdistan\'ın en büyük parçası Kuzey bölgesinin verdiği ağır bedellere karşın hak etmedikleri manipülatif politikalarla yönetilmesi ciddi bir kırılma yaratacaktır.

HDP her ne kadar halkların temsiline soyunmuşsa da yüzdeliğe giren bir tek Türk parti ve hareketince desteklenmemiştir. Tavan\'da halkların partisi olmuş, ancak tabanda Kürdlerin güvdesi, mücadelesi üzerine oturmuştur. Ayrıca Türkiye sosyalist, devrimci hareketleri Kürd Milletin dört parçada kendi geleceğini istediği yönde belirleme iradesini dürüst ve cesurca savunduğu ölçüde halkların kardeşlik espirisi somut bir temele oturacaktır.

Ulusal özgürlük için en değerli varlıklarını feda eden Kürd halkının beklentisi düşmanlarına benzemek değildir. Ana dil eğitimi de dahil her türlü kolektif ulusal hakları gasp edilmiş Kürdlerle, devletin sahibi olan Türklere eşit mesafeli bir politika HDP\'in misyonunu bitirecektir. İki arada bir derede politikasına zorlanan HDP Türkiye partisi olma basıncıyla Türk sömürgeciliğin görmek istediği zemine gelmesi halinde temel vizyonunu yitirecektir.

Görüldü ki, Kürd ulusal meselenin self determinasyon hakkı\'da dahil siyasi çözümüne odaklı olmayan İmralı siyaseti, AKP hükümetince bulunmaz bir fırsat olarak kullanılmıştır. Abdullah Öcalan\'a yağcılık yapmayın. Biraz devrimci olun. Bu çıplak gerçekleri anlatma doğrultusunda ikna etmeye çalışın. İngiltere, Fransa önderliğinde bölünen parçalanan ve dört devlete bölüştürülen Kürdistan, TC politikasıyla çözülmesi mümkün olmayan, uluslar-arası bir sömürgenin çözüm perspektifiyle ele alınmalıdır.

Dolayısıyla BM gözetiminde uluslararası çözümü zorunlu olan ve bütün ulusların izlediği barışçıl çözüm yolu Kürd ulusal meselenin nihai çözümü içinde şart olmuştur. AKP\'nin on üç yıllık pratiği ve baskıyla yedeğine alınmış İmralı politikası göstermiştir ki, bu çözüm manipülasyonuyla Kuzey Kürdistan\'ın siyasi statüsü ve gasp edilmiş ulusal, siyasal hakları iade edilmeyecektir.

Herkesin birbirlerinin iç işlerine müdahil olduğu günümüzde Kuzey Kürdistan\'ı TC\'nin arka bahçesi gibi göstermenin mantığı olamaz. Kürdistan ulusal meselenin nihai çözümü için uluslararası gözlemcilerden ısrarlı olmak evrensel bir haktır. Kürdlerle ilgili bilgi sahibi herkes kabul ediyor ki, Kuzey Kürdistan\'da 30 milyondan fazla Kürd’ün asırlık ulusal meselesinin nihai çözümü Avrupa özerklik şartıyla çözülemez. Ondan dolayı bütün dünya Kürd ulusun gasp edilmiş ulusal, siyasal haklarının iadesi ve bağımsızlığını konuşuyor.

Bu nedenle kendini Kuzey Kürdlerin lideri ve gerilla kuvvetlerin yönetimi olarak kabul edenler Kürd Milleti adına siyasi bir statü talebi ile siyaset yapmalıdır. Denetim altına alınan kürd potansiyeli ve gerilla kuvvetlerin farklı düşünen Kürd oluşumlarıyla karşı karşıya getirilmesi ve varlık sebebinden uzaklaştırılma politikası ciddi tehlikedir. Ayrıca Kürdlerin ulusal bağımsızlık geleceği hiç birşey için pazarlık konusu yapılamaz ve dar, ideolojik doğmalarla rehin alınması kabul edilemez.

[email protected]

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.