Kobanê Kürdlerin kadim yurdu. Her etnik gurubun dili ve kültürü ile yaşayabileceği ve yönetimde yer alabileceği çoğulcu demokratik bir sistem kurulmuştu zorlu koşullarda. Gerilla ve Peşmerge birlikteliği ile yüzlerce şehit pahasına kent kurtarıldı fakat kent bir harabeye döndü. Bu savaşta Kaybedenler salt İŞİD değil, Türk devleti ve Arap milliyetçiliğine dayanan petrol sermayesidir de. Lakin tehlike bitmedi Kerkük, Musul, Şengal ve Rojeva’da direnişler fırtına gibi sürüyor. Peşmerge Güçleri, Kerkük\'ün güneyindeki IŞİD\'e ekonomik kazanç sağlayan Habbaze Petrol Kuyularını ele geçirerek örgüte ağır bir darbe vurmayı başardı. Dikkat edilirse savaş sadece Kürdistan sınırlarında bir boydan diğer baya kadar sürüyor. Hedefte Kürd halkının devlet olmasını engellemek var ve mümkün ise Kürd halkını tar û mar etmek...

1400 yıl önce Arap yarım adasından başlayan ve bugünkü İŞİD’i aratmayan evrim geçirme yapısından yoksun bu zihniyet sürekli toprak kazandı. Cebren girdiği yerlere atom bombası atılmışcasına insani değerlerin ve yeni bir uygarlığın yeşermesine fırsat tanımadı. Cinselliğe, hırsızlığa, yolsuzluğa ve apsürt vaatlere dayanan saçmalıklar sinsileleriyle kafa kesme, tecavüz ve dehşet saçan korku yöntemleriyle önlerinde kimse duramıyordu. İşte bunun için Kobanê zaferi çok önemlidir. Tarihte ilk kez bu barbarlar arkalarında binlerce ceset bırakarak kaçıp gittiler Kobanê’den.

Bir coğrafyanın uygarlık düzeyi kadının sahip olduğu haklarla ölçülür. Kadını ganimet ve cinsel bir obje olarak gören, kadının erkeğin kaburgasından yaratılan eksik yaratıklar olduğuna inanacak kadar da ahmak olanlarla savaş kolay değildir. Cariyelik ile tecavüzü mubah sayanlar gerçek sevginin eşit ve saygın ilişkilerde olduğunu bilmezler. Tarih boyunca bu zihniyetin girdiği coğrafyalarda uygarlığın gerilediğini görüyoruz. Yazıyı, matematiği başka uygarlıklar bulurken onlar kötülüğe kullandı. Mimariyi onlar geliştirmedi fakat tarihe ışık tutan arkeolojik devasa eserleri yok ettiler. İnsan ufkunun genişlemesi ve hayatın gözelleşmesinin temel dinamiklerinden sanatı yasaklayıp yakıp yıktılar. Daha geçenlerde Babil surlarını ve farklı inançlara ait binlerce yıllık ibabethaneleri havaya uçurdular. Tecavüz ve kelle kesme bunların sosyolojik inanç kotlarında var.

Mısır uygarlığı Arap ve İslam değildir. İslam öncesi Mısır uygarlığı 3 bin küsür yıllık insanlık tarihinin en önemli uygarlıklarından birini yaratmıştır. Arap istilasıyla aradan 1400 yıl geçmesine rağmen bırakalım o devasa uygarlığa katkı sağlamayı, varolan uygarlığı bile yağmaladılar. Irkçılık, etnik ve dinsel soykırımların ardı arkası gelmedi. Bundan dolayı Kobanê, Şengal ve Kerkük direnişlerinin önemi çok büyük. Bu nedenle Kürd halkının siyasal birliği tarihsel bir sorumluluk ve zorunluluktur. 1400 yıllık İnsanlık tarihinde ardı arkası gelmeyen istilalar ilk kez engelleniyor ve insanlık coğrafyamızda demokrasiye, eşitliğe dayalı yeni bir uygarlığa ev sahipliği yapacak ve Mezopotamya beşiklik yaptığı kadim uygarlığı yeniden doğuracak.

İnsanlık tarihi boyunca, uygarlıklar iki temel ayak üstünden gelişti ; biri bilim, diğeri sanattı. İkisi de özgür alan, özgür düşünmeyi ve özgürce bir yaratım ister. Özgürlüğün olmadığı bir yerde hiç bir üretim ilişkisi sağlıklı gelişemez. İşte Batı’yı bugün kü modern uygarlık düzeyine hızla getiren yeniden doğuş süreci olan Rönesansın öyküsü de böyle gelişti.

Kobanê ile başlayan tüm bu önemli tarihsel gelişmelerin ve görkemli direnişin temelinde birlik var. Peşmerge ve Gerilla birlik olmasaydı bu denli güçlü bir direniş sergilenmez ve başta Batı ve ilerici insanlık bize güvenmez ve gereken desteği sunmazlardı. Şimdi bu yalın realiteyi daha da güçlendirmemiz ve kurumsallaştırmamız gerekecek. İki gücün birbirinden öğreneceği ve biribirini tamamlayabileceği sosyolojik ve politik rasyonalitesi var. Birisinin uluslararası dayanakları, diğerinin farklı devrimci özelliklerinin birbirini tamamlaması muazzam bir sinerji yaratıyor. Bu güç Ortadoğu’da Kurulması gerekli ve zorunlu olan Kürdistan devrimini yapmaya muhtedirdir ve tarihin de bizden istediği budur.

Kobanê\'de Direniş Müzesi Yapılmalıdır

Bern konferansında saygıdeğer Salih Müslüm’e bu önerimi yaparken makul karşılamıştı. Doksanlı yıllardan itibaren Ö. Politika ve Gündem gazetelerinde dünyada ziyaret ettiğim müzeleri yazmıştım. Ortadoğu her alanda olduğu gibi bu konuda da çok geri. Batı insanlık izlerinin ve yarattığı değerlerin kıymetini biliyor ve bunları tür, alan ve kategorik olarak koruyor ve sergiliyor. Bu anlamda müzeler insanlığın objel hafızalarıdır. Bu işin erbabı bir komite imkan verilirse Kobanê’de dünyanın çok önemli bir direniş müzesi yapılabilir. Kobanê direnişiyle yapılacak müzeye fon bulmasını da kolaylaştırmıştır.

Kobanê bunu fazlasıyla hak etmiş bir direniş destanına sahip. Şimdiden dünya basınında çıkan, yorumlar, yazılı ve görsel haberler, fotoğraflar, proğramlar, şehitlerin fotoğraf ve görüntüleri, direnişi anlatan tüm objeler, kendi imkanlarıyla yaptıkları silahlar, zırhlı araçlar toparlanmalı ve yapılacak görkemli bir müzede segilenmelidir. Adı da ‘Kobene Direniş Müzesi’ olmalı. Müzede ki yazılı ve görsel tüm anlatımlar Kürtçe, Arapça, Farça,Türkçe ve İngilizce olmalıdır. Genç kızlarımızın ve kardeşlerimizin bu destanını yüreklerimize ve beyinlerimize kazımalıyız; bir de gelecek kuşaklara ve insanlığa görkenli bir müzede sergilemeliyiz.

[email protected]

Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Nerina Azad'ın editöryal politikasını yansıtmayabilir.